lZaterdag 11 oktober is mgr. Ronald Cornelissen gewijd tot zesde bisschop van het noorden. Eerst-wijdende bisschop en hoofdcelebrant was kardinaal Wim Eijk, aartsbisschop van Utrecht. Het was een prachtige wijdingsviering in een overvolle Sint Jozefkathedraal met gelovigen, pastores uit het hele bisdom en het aartsbisdom, Nederlandse en Duitse collega-bisschoppen en de pauselijk nuntius, vertegenwoordiger van de Heilige Stoel in Nederland. Ook protestantse, oud-katholieke, koptische en Russisch-orthodoxe kerken waren vertegenwoordigd. Naast wereldlijke prominenten zoals de Groningse Commissaris van de Koning en de burgemeester van Leeuwarden.

Het was een wijdingsviering – hoe plechtig ook – van de nieuwe bisschop, waarin ook opvallend veel gelachen werd. Voor een terugblik op de wijding en misviering, zie het foto verslag hier direct onder en het livestreamverslag helemaal onderaan dit bericht.  

Voorafgaand aan de wijdingsplechtigheid is ten overstaan van de pauselijke nuntius in Nederland, Z.H.E. mgr. J.M. Speich, door mgr. Cornelissen in het openbaar de geloofsbelijdenis (‘Professio Fidei’) en Eed van Trouw aan de Apostolische Stoel afgelegd aan het St. Jozefaltaar in de kathedraal.  Tijdens de wijdingsmis werd de benoemingsbul van paus Leo XIV getoond en voorgelezen aan de kanunniken van het bisdom en alle overige kerkgangers.     

Homilie kardinaal Wim Eijk

“Vol ongeduld heeft het bisdom Groningen-Leeuwarden een jaar lang moeten wachten op een nieuwe bisschop”, zo begon de kardinaal – zelf ook ooit vertrokken uit Groningen – zijn homilie tijdens de wijdingsmis. “Maar dan hèb je ook wat. Of liever: iemand.” Hij krijgt er de lachers mee op zijn hand. Hoe lang en plechtig de viering ook is, de sfeer is ontspannen met af en toe een humoristische toon.

Kardinaal Wim Eijk. Foto: Ramon Mangold

De kardinaal vervolgt met een toelichting op het bisschopswapen van mgr. Cornelissen met het motto Peregrinantes in spem: ‘pelgrims van hoop’. Het wapen toont ook een anker, wat niet duidt op “een carrière in de scheepvaart”, zo grapt mgr. Eijk, maar het is een symbool van christelijke hoop. “Bij monseigneur Cornelissen zelfs een gouden anker. Toe maar! Uw nieuwe bisschop laat het breed hangen. Dat wordt nog wat met de financiën van het bisdom.”

Serieuzer vervolgt de kardinaal dat mgr. Cornelissen geen schipper is, maar wel leiding mag geven aan “een deel van het schip van Petrus”, de Kerk in het noorden. Met alle uitdagingen van dien, want de rooms-katholieke Kerk heeft iets van het schip de Titanic dat  zich lang groot en onkwetsbaar waande, maar toch averij opliep door “de golven van de secularisering”. Zij het wel met het belangrijk verschil dat de Kerk “nooit zal vergaan’’, ook al steekt nog maar een klein deel van het schip boven het water uit: “De Kerk is kleiner geworden, maar de kwaliteit van de gelovigen neemt toe”, aldus mgr. Eijk. Hij wijst op de trend dat steeds meer jongeren de Kerk weten te vinden. En met humor: “De helft van de kerkgangers komt tegenwoordig zonder rollator. En ook dat is een teken van hoop!”

Slotwoord bisschop Ronald Cornelissen. Foto: Ramon Mangold

‘Groningen is geen Siberië’

Na de vele plechtige woorden in de wijdingsviering laat bisschop Cornelissen zich tijdens zijn slotwoord ook van de persoonlijke kant zien. Zo neemt hij de kerkgangers op joviale wijze voor zich in door te vertellen hoe hij in Rome onlangs een hulpbisschop ontmoette, pas benoemd in Siberië. “Dan kun je toch maar beter naar Groningen aan”, grapt hij.

De indruk bij aanwezigen na afloop van de wijdingsviering is heel positief. Humor, hartelijkheid en pastorale instelling van de nieuwe bisschop worden gewaardeerd. “We hebben er vertrouwen in’’, zegt een aanwezige pastor. ‘’Dit bisdom is vitaal, er gebeurt veel, er komen jongeren bij. Bisschop Cornelissen is iemand die de Kerk nodig heeft.”

(met dank aan Anton de Wit, Katholiek Nieuwsblad. Zie: www.kn.nl)

Foto’s bisschopswijding: Publicatie onder vermelding van de fotograaf  Ramon Mangold.