Op vrijdag 3 maart 2023 kwam het kathedraal kapittel voor een etentje bij elkaar in Burgum, een locatie van de Pax Christi Parochie in noordoost Fryslân. Bij deze gelegenheid benoemde bisschop Ron van den Hout het afscheid nemende lid Paul Verheijen tot ere-kanunnik. Ruim 10 jaar (een volle termijn) maakte Paul Verheijen deel uit van dit belangrijke adviescollege van de bisschop. Als pastoor van Dokkum onderhoudt hij ook veel contacten met het bisdom Fulda in Duitsland waar de H. Bonifatius begraven is die in Dokkum in 754 de marteldood stierf.

Een ere-kanunnik neemt niet meer deel aan de vergaderingen, maar wel aan de liturgische plechtigheden waar het kapittel bij aanwezig is, en aan informele bijeenkomsten van het college. Een aantal jaren geleden is de pastoor van de Sint-Jozefkathedraal, plebaan Rolf Wagenaar, tot ere-kanunnik benoemd.

Wat heeft Aswoensdag te maken met Pasen? Wat is de Veertigdagentijd eigenlijk en wat vieren we met Palmpasen? De landelijk website www.vier.nu Pasen geeft antwoord op deze vragen en meer. Vanaf het begin van de Veertigdagentijd op Aswoensdag (22 febr. jl.) is deze achtergrondinfo over het christelijk hoogfeest van Pasen beschikbaar. De website is een landelijke oproep om Pasen te vieren in kerkelijke vieringen van lokale parochies.

De website is in 2022 van start gegaan met Vier.nu Kerstmis. Evenals met Kerstmis wordt ook nu breed publiek geattendeerd op lokale kerkelijke vieringen voor de christelijke hoogtijdagen. Een link op de landelijke website www.vier.nu is een zoekfunctie:  ‘zoek parochie’. Door invulling van enkele gegevens vinden geïnteresseerden een bezoekadres en websitelink van de meest dichtbijgelegen parochie. Op parochiewebsites is een vieringenrooster te vinden met een overzicht van kerkelijke vieringen tijdens de Veertigdagentijd en met Pasen. Als service voor belangstellenden die niet regelmatig de kerk bezoeken.  

Veertigdagentijd

Met de oproep Vier Pasen.nu onderstreept de Rooms-Katholieke Kerk het belang om het hoogfeest van de Christus’ Verrijzenis met Pasen te vieren, evenals de periode van 40 dagen sober leven en bezinning als voorbereiding.  De Veertigdagentijd begint op Aswoensdag en is van oudsher een tijd van bidden, vasten en boete doen. De website www.vier.nu biedt kernbegrippen van de Veertigdagentijd en Pasen, kennis over verschillende vieringen en tradities, een kleurplaat voor kinderen en meer. Ook andere christelijke hoogfeesten krijgen in de loop van het jaar hier een plek.

Ontdek het zelf en ga naar www.vier.nu Pasen!  Er is ook een kalender tot stand gekomen in samenwerking met 365heiligen.nl.  Bekijk ook de video op de landelijke RK website www.rkkerk.nl

Van mijn jeugdjaren herinner ik me dat we in de zondagsviering tweemaal gingen staan: bij het evangelie en bij de geloofsbelijdenis. Verder záten we de héle mis, zelfs als de priester binnen kwam en ook als hij op het einde de zegen gaf. Waarom het zo was, weet ik niet. En of het bewust zo aangeleerd was, weet ik ook niet. Later was mijn conclusie: onze liturgie is een zitliturgie geworden.  Maar beseffen we nog wat de afwisseling van lichaamshoudingen tijdens de viering betekent voor ons geloof?

Deelnemen aan de liturgie vraagt van elke kerkganger actieve deelname. We zijn niet alleen geestelijk aanwezig, maar ook lichamelijk. Er zijn enkele principes: staan staat voor eerbied. Het is de eigenlijke gebedshouding, omdat Christus is opgestaan uit het graf. Zitten is een ontspannen houding en vooral bedoeld om te luisteren. En knielen betekent nederigheid. 

Als de priester binnenkomt, gaan we staan. We blijven staan bij de schuldbelijdenis en het Gloria tot en met het openingsgebed en gaan dan zitten bij de eerste lezing. De inleiding van de mis moet daarom ook niet te lang zijn en niet een soort preek worden. En bij lange concertmissen is het ook wat lastig om zo lang te blijven staan.

Omdat Jezus zelf aan het woord komt, gaan we uit eerbied staan bij het evangelie. Bij de preek zitten we om aandachtig te kunnen luisteren. Als het goed is, is de preek ook telkens nieuw en aangepast aan de actualiteit. En dat vraagt om concentratie. We gaan weer staan bij de geloofsbelijdenis en de voorbede.

Als de prefatie wordt aangeheven gaan we weer staan: ‘Verheft uw hart’. We laten dat met ons lichaam zien. Tijdens het eucharistische gebed is de eigenlijke houding knielen. Niet iedere kerk heeft knielbankjes, en dan is staan het beste alternatief. Vanaf het Onzevader staan we weer tot aan de uitreiking van de H. Communie. En als de priester na de H. Communie het slotgebed uitspreekt en de zegen geeft, staan we weer.

Als we de bedoeling van de houdingen voor ogen houden voelt het heel natuurlijk aan. Het sterkt een bewuste beleving van onze liturgie. Een kwestie van wennen.

+ Ron van den Hout
bisschop van Groningen – Leeuwarden

Marlies Bosch

‘’Ik hoop dat herstelbetalingen en herstelacties ook het vertrouwen van gedupeerde Groninger bewoners in de overheid gaan herstellen. Dat gaat niet van de ene op de andere dag. Als maar aantoonbaar constructief in de goede richting wordt gewerkt. Groningers moeten weer veilig in hun huis wonen, alle actie moet daarop gericht zijn. De bewoners van het aardbevingsgebied hebben zich niet gehoord gevoeld, al vele jaren niet. Dat is nu bevestigd.’’ Aldus bisschop Ron van den Hout in een reactie op parlementair enquêterapport dat vrijdag jl. is aangeboden aan regering en parlement.

Verklaring  mgr. Van den Hout:

“Het rapport van de parlementaire enquêtecommissie Groningers boven gas legt bloot wat velen van ons met hun gezond verstand al lang vermoedden, maar zelf niet konden aantonen. Het heeft te lang geduurd voordat de overheid en de gasbedrijven toegaven dat de aardbevingen wel degelijk een gevolg waren van de gaswinning. Al jaren zijn er lichte aardbevingen, ze werden zwaarder totdat in 2012 iedereen schrok van de aardbeving in Huizinge. Een keerpunt, maar achteraf nog maar het begin van nieuw besef.

We zien dat aardbevingsschade door gaswinning veroorzaakt is door 60 jaar dominantie van het financiële belang van maximale aardgasbaten: het staatsbelang van goedkope energie uit eigen land voor de Nederlandse samenleving en het winstbelang van de oliemaatschappijen. Geld en leveringszekerheid was altijd belangrijker dan veiligheid van bewoners in Oost-Groningen, zo toont de onderzoekscommissie aan. Waarschuwingen van Staatstoezicht op de Mijnbouw werden in 2013 genegeerd na de tweede zware beving in Zeerijp.  

De schadehersteloperatie voor burgers werd een ‘traag werkend monstrum’, zoals iemand het verwoordde van de Groninger Bodembeweging na de persconferentie vrijdag jl.: ‘Aardbevingen en schade aan woningen is niet het ergste. Het ergste is het zelfgecreëerde monstrum waar je geen gehoor krijgt en telkens uitstel en vertraging ondervindt.’ De Groningers ervaren dat erkenning en afwikkeling van de schades nog zwaarder wegen dan de aardbevingen zelf. Er wordt een hele bureaucratie opgetuigd. Schrijnend is dat daarin meer geld omgaat dan in daadwerkelijke hulp.

Platform Kerk en Aardbeving

Onzekerheid over veilig wonen en direct schadeherstel veroorzaakte bij bewoners verlies van perspectief en hoop voor de toekomst. Jong en oud kampen hiermee. Samen met protestantse dominees en voorgangers participeert de katholiek kerk met plaatselijke pastores in het Platform Kerk en Aardbeving voor Oost-Groningen. De katholieke maatschappelijke organisatie Solidair Groningen-Drenthe bood een coördinatierol. De geestelijke zorgverlening waarvoor door het Platform aandacht werd gevraagd is sinds 2022 voorlopig verzelfstandigd dankzij regeringssteun. Dit op aandringen van de Tweede Kamer na aanname van een motie van Christen-Unie kamerlid Carla Dik-Faber.

Op zondag 26 februari 2023 installeerde bisschop Ron van den Hout de pastoor van de per 1 februari nieuw opgerichte Poolse ‘quasi-parochie’ Zalige Michał Sopoćko. Dit gebeurde in de Franciscuskerk te Groningen. De quasi-parochie heeft een tijdelijke status van vier jaar en  wordt gevormd door de katholieke geloofsgemeenschap van Polen, werkzaam en woonachtig in het noordelijk bisdom.

Bij de installatieviering stond bisschop Van den Hout stil bij het thema ‘gehoorzaamheid’, naar aanleiding van het evangelie over de beproevingen van Jezus in de woestijn. Gehoorzamen betekent ook wederzijds luisteren om te weten wat Christus van ons vraagt. Zo dienen in parochieverband de pastoor, het kerkbestuur en parochianen naar elkaar te luisteren om de weg van Christus te onderscheiden.

Poolse congregatie

Na het vertrek van pastoor Jozef Okonek uit het bisdom in oktober jl., de voorganger van Bartłomiej Małys, ontstond een nieuwe situatie. De congregatie waartoe beide priesters behoren ziet graag dat de priester al zijn aandacht aan Pools sprekende katholieken kan wijden. Pastoor Okonek was in het noordelijk bisdom tevens werkzaam als pastoor in de Nederlandse parochie Maria, Hertogin van Drenthe.   

Op verzoek van en dankzij de inzet van de congregatie Societas Christi pro Emigrantibus Polonis (= Gemeenschap van Christus voor de Poolse emigranten) is nu oprichting van de quasi-parochie voor noord Nederland mogelijk gemaakt. De Poolse congregatie is al vóór de Tweede Wereldoorlog opgericht, speciaal voor katholieke landgenoten in het buitenland. Op dit moment werkt een aantal priesters van de congregatie in de Nederlandse bisdommen voor regionale Poolse geloofsgemeenschappen. Pastoor Małys werkte tot voor kort in Limburg en is overgeplaatst naar het bisdom Groningen-Leeuwarden. Hij is voorlopig woonachtig in de pastorie van Klazienaveen. Pastoor Okonek  vertrok naar de Poolse gemeenschap in het bisdom Breda.

Op 22 februari a.s. begint met Aswoensdag de Veertigdagentijd van 2023. Paus Franciscus geeft in zijn boodschap twee tips om deze vastentijd goed te beleven. Hij legt verband tussen het doel van de Veertigdagentijd en het proces van de Synodale Weg, dat vorig najaar door de paus wereldwijd op gang is gebracht door raadpleging van leken, priesters en bisschoppen in elk bisdom ter voorbereiding van de bisschoppelijke synode in Rome komend najaar. Bij zowel de Vastentijd als de Synodale Weg is sprake van persoonlijke en kerkelijke bekering.

De paus verduidelijkt dit in een meditatie over de Gedaanteverandering van de Heer op de berg Tabor. Deze passage in de evangelies van Matteüs, Marcus en Lucas leest de Kerk jaarlijks op de tweede zondag van de Veertigdagentijd. Paus Franciscus schrijft dat de Veertigdagentijd ons uitnodigt om “in het gezelschap van Jezus ‘een hoge berg’ te beklimmen en als Gods heilig volk een speciale ervaring van ascese te beleven. De 40-dagen vastentijd is bedoeld om “ons gebrek aan geloof én onze weerstand te overwinnen om Jezus te volgen op de weg van het kruis” aldus de paus.  Dat vereist op reis gaan zoals voor een bergtocht: inspanningen, offers en concentratie zijn vereist. Deze benodigdheden zijn ook belangrijk voor de synodale reis van gelovigen en kerkleiders.

Gedaanteverandering

De beklimming van de berg Tabor mondt uit in de Gedaanteverandering van Jezus voor het oog van zijn leerlingen. De goddelijke schoonheid van dit visioen overtreft alles. De paus legt hier een verband met de Synodale Weg. Een proces dat soms zwaar is, maar op het einde wacht iets schitterends.

Naast Jezus verschenen op de berg Tabor Mozes en Elia, vertegenwoordigers van de wet en de profeten. Het nieuwe van Jezus is de vervulling van het Oude Verbond tussen het Joodse volk en God. Ook dat gegeven verbindt de paus met de synodale weg: “De synodale weg is geworteld in de traditie van de Kerk, maar zij staat open voor vernieuwing” zo benadrukt hij. De Traditie is ook een bron van inspiratie om nieuwe wegen zoeken. De Synodale Weg vermijdt daarbij echter de verleidingen van enerzijds onbeweeglijkheid: Traditie verhindert vernieuwing. En anderzijds de verleiding van het geïmproviseerd experiment: vernieuwing raakt los van de Traditie.

Twee middelen

Bij zowel de vastentijd als het synodaal proces gaat het om verandering op persoonlijk en kerkelijk niveau. Het model voor die verandering is de Gedaanteverandering van de Heer die wordt voltooid met het Paasmysterie van de opstanding. Paus Franciscus noemt twee middelen om met de Heer de berg te beklimmen en het doel te bereiken.

De eerste is het lezen van de Schrift en luisteren naar de Heer die daarin spreekt. De Heer spreekt in het Woord van God dat de Kerk aanbiedt in haar liturgie. Aan hen die niet dagelijks de mis kunnen bijwonen, adviseert de paus om de dagelijkse lezingen toch te overwegen, eventueel met behulp van internet. “Daarnaast spreekt de Heer tot ons door onze broeders en zusters, en vooral zij die in nood verkeren” aldus paus Franciscus. Dit wederzijds luisteren, naar het Woord van God en van de medemens, is essentieel voor de stijl van een synodale Kerk.

Ten tweede zegt paus Franciscus “niet te vluchten in een vorm van religiositeit die het zoekt in buitengewone gebeurtenissen en dramatische ervaringen uit vrees voor de dagelijkse realiteit.” De vastentijd is geen doel op zich, maar “een manier om ons voor te bereiden om het lijden en het kruis van de Heer te beleven met geloof, hoop en liefde en zo bij de verrijzenis te komen.” Dat geldt ook voor de synodale weg van gelovigen en priesters. “Als God ons de genade van krachtige momenten van gemeenschap geeft, moeten we niet denken dat we er al zijn. We moeten telkens terugkeren naar de vlakte en daar arbeiders van synodaliteit zijn”, aldus de paus.

Lees de complete boodschap van paus Franciscus voor de Veertigdagentijd 2023

Boodschap katholiek Europa voor bisschoppelijke synode 2023

Religieuzen, bisschoppen en lekengelovigen van de katholieke kerk in heel Europa ontmoetten elkaar begin februari  in Praag. Voor een gezamenlijk document  als bijdrage namens het Europese continent voor de synode van de rooms-katholieke wereldkerk dit najaar in Rome.  Paus Franciscus’ Synodale Weg  krijgt veel  lof. De bisschoppen gaan het vaker inzetten komende jaren.  Vrouwen verdienen een grotere rol in de kerk, naast andere actuele aandachtspunten. De rapportage van Europa aan Rome is hier samengevat.   

Boodschap van Europa

Wat brengt de rooms-katholieke kerk van Europa straks in op de synode in Rome? De uitkomsten van rapportages per land en bisdom in Europa zijn in een aantal punten ‘onderscheiden’ en  voorgesteld aan het synodesecretariaat van het Vaticaan:

*Veel lof en waardering voor de geest van de Synodale Weg. Een vorm van dialoog die de kerken als zeer leerzaam en inspirerend hebben ervaren. De Europese  bisschoppen daarover in hun eigen verklaring:  ‘We thank the Lord for the experience of synodality which has seen us all – bishops, priests, consecrated and lay men and women – side by side for the first time on a continental level.’ Ze kondigen aan de  synodale aanpak in stand te houden:  ‘We bishops are committed to keep living and promoting the synodal process in our diocesan structures and life.’ De Synodale Weg helpt om in gesprek te blijven met gelovigen en het stimuleert bezinning op trends in de veranderende samenleving. Dit gesprek door priesters en leken staat volgens de bisschoppen ook open voor dialoog met andere christelijke broeders en zusters.

*Verdieping van de theologie en praktijk van synodaliteit is wenselijk:  synodaliteit kenmerkt van oorsprong  het karakter van de christelijke kerkgemeenschap.

*Oproep tot concrete stappen voor een grotere rol van vrouwen op alle niveaus in de kerkorganisatie, ook wat betreft de besluitvorming.  

*Herbezinning op een meer gelijkwaardige verhouding van gewijde en niet-gewijde roepingen. Dit in het licht van het ‘priesterschap van alle gelovigen’.

*Wenselijk is om vormen van synodale gezagsuitoefening te verkennen: om eenheid en gemeenschap in de kerk te bewaren.

*Criteria ontwikkelen voor ‘onderscheiding’ in het synodaal proces. En duidelijkheid over welke beslissingen op welk niveau liggen in de kerk: van lokaal tot wereldwijd.

* Oproep tot bezinning op spanningen rond liturgie. De eucharistie opnieuw verstaan als bron van communie en gemeenschap.

*Verzoek om nieuwe aandacht voor missiewerk. Een brug slaan tussen geloof en cultuur, een taal vinden voor zowel traditie als modernisering (‘aggiornamento’). Hierbij  vooral naast en niet boven mensen staan:  ‘De Heilige Geest vraagt om te luisteren in Europa naar de nood van armen en de aarde, naar slachtoffers van oorlog en geweld die rechtvaardige vrede willen.’

De Europese bisschoppen besluiten hun verklaring in Praag, indachtig het woord van Jesaja (‘vergroot de ruimte in uw tent’)  dat door Rome was  meegegeven voor de synodale weg:  ‘We shall work tirelessly ‘to enlarge the space of our tents’ so that our ecclesial communities become even more places where everyone feels welcome.’

Synodale Weg proces

De rapportage van katholiek Europa aan Rome is de uitkomst van synodale weg bijeenkomsten per bisdom, die door de nationale bisschoppenconferenties is ingebracht op de bijeenkomst in Praag. Wereldwijd worden zeven continentale rapportages ingebracht voor de bisschoppensynode met de paus in Rome dit najaar. Respectievelijk  namens Europa, Afrika, Noord- en Zuid Amerika, Midden Oosten, Azië en Australië.  De Synodale Weg als wereldwijde raadpleging startte in oktober 2022 en geeft priesters en lekengelovigen de ruimte zich uit te spreken over thema’s in de kerk, voordat de paus en bisschoppen er besluiten over nemen.

Luisteren naar elke inbreng en zorgvuldig afwegen wat de Heilige Geest ingeeft als goede raad voor de kerk (= het  ‘onderscheiden’) staat centraal in de Synodale Weg bijeenkomsten. Dat is geen kwestie van discussie voeren, democratisch stemmen tellen, waarna de meerderheid beslist. De paus  introduceert met de Synodale Weg een alternatief meedenkmodel in de bestaande (kerk)hiërarchie. In Praag waren leken en priesters aanwezig namens de Europese landskerken. Mgr. Hans van den Hende nam deel namens de Nederlandse bisschoppen, naast lekenvertegenwoordigers en vertegenwoordigers van Nederlandse religieuzen. Vanuit het noordelijk bisdom nam DPR-dagvoorzitter Dominicus Kamsma online deel aan sessies in Praag. De Europese verklaring voor Rome is opgesteld met de lekenvertegenwoordigers en getekend door alle bisschoppen.

De jaarlijkse Vastenactiecampagne staat dit keer in het teken van mensen die hun huis moesten verlaten. Zij ontvluchtten bijvoorbeeld geweld of grote natuurrampen, anderen zijn van hun land gezet. Allemaal proberen ze elders een nieuw bestaan op te bouwen. Centraal staan de mensen in Zuid-Soedan, waar door de burgeroorlog miljoenen mensen op de vlucht sloegen. Niet voor niets vroeg paus Franciscus tijdens zijn reis naar het land begin februari speciale aandacht voor de situatie van vluchtelingen.

Niet genoeg te eten

Door een gewelddadige burgeroorlog in Zuid-Soedan vluchtten al 2,2 miljoen mensen naar buurlanden in de regio. Nog eens 1,6 miljoen mensen raakten ontheemd in eigen land. Volgens de vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties behoort Zuid-Soedan tot de top vijf van landen met de meeste vluchtelingen. Zo’n zestig procent van de bevolking heeft niet genoeg te eten en werk vinden is bijna onmogelijk.

Ondanks de moeilijke situatie helpen inwoners van rustigere gebieden hun ontheemde landgenoten waar ze kunnen. Zoals in het stadje Malek aan de Witte Nijl, waar de nieuwkomers een stukje land krijgen om te voedsel te verbouwen. “Samen overleven is makkelijker dan alleen,” aldus een vluchtelinge die in Malek een nieuw thuis vond. “Overleven is een gevecht, maar ik heb nog steeds hoop voor de kinderen.”

Record aantal vluchtelingen wereldwijd

Wereldwijd waren eind 2021 meer dan 89 miljoen mensen op de vlucht. In 2022 raakten door de oorlog in Oekraïne nog eens miljoenen mensen op drift. In mei 2022 hadden wereldwijd 100 miljoen mensen hun huis verlaten op zoek naar een veilig heenkomen elders. Nooit eerder waren zoveel mensen op de vlucht. Het lijkt vaak alsof vluchtelingen vooral naar het rijke westen trekken, maar meestal komen ze terecht in buurlanden. Turkije, Pakistan en Oeganda vangen de meeste vluchtelingen op.

Wat doet Vastenactie?

Ieder jaar steunt Vastenactie kleinschalige projecten die (in)direct te maken hebben met mensen die moeten vluchten voor bijvoorbeeld geweld of extreme droogte. In 2023 ondersteunt Vastenactie onder andere in Zuid-Soedan een project voor ontheemde mensen, vaak moeders met kinderen, die proberen elders in hun land een nieuw bestaan op te bouwen. We helpen met zaaigoed en eenvoudig gereedschap, waarmee zij hun eigen voedsel kunnen verbouwen.

Lees meer over dit project op www.vastenactie.nl

Wat kunt u bijdragen?

Schoffel, schep en gieter              €   12

Zaad en gereedschap                    €   22

Kruiwagen                                        €   41

Ploeg                                                 €   85

Waterpomp op zonnepanelen   € 1.240

Help Vastenactie mensen onderweg te ondersteunen.

Doneer aan Vastenactie: NL21 INGB 0000 0058 50 t.n.v. Vastenactie, Den Haag
Of scan de QR-code met de mobiele telefoon en maak het bedrag over via iDEAL.

Op donderdag 9 februari is het eerste deel afgesloten van de Europese vergadering in Praag. Deze vergadering van de Europese bisschoppenconferenties (CCEE) werd gehouden als continentale fase voor de bisschoppensynode over synodaliteit. Tijdens deze continentale vergadering waren er van 6 tot en met 9 februari gesprekken, ontmoetingen en presentaties van alle delegaties.

Voorafgaand aan de continentale vergadering werden in alle landen reacties verzameld op het Werkdocument (“Vergroot de ruimte van uw tent”, Jesaja 54, 2). Daarbij stonden drie vragen centraal, die gingen over ervaringen die men herkende in het Werkdocument, wat belangrijke vragen en kwesties zijn voor de Kerk in het eigen werelddeel, wat de belangrijke onderwerpen zouden zijn om te bespreken tijdens de Synodevergadering in oktober 2023, met het oog op communio, participatio en missio.

Presentatie Nederlandse Delegatie

Elke delegatie presenteerde hierover een bijdrage. Dit waren korte presentaties, waarvoor telkens zes minuten beschikbaar waren. De presentatie van de Nederlandse bijdrage vond plaats op dinsdag 7 februari. De delegatieleden stelden deze bijdrage gezamenlijk op en deden dat op basis van de vooraf verzamelde input uit de Nederlandse kerkprovincie. Mw. Monique van Dijk presenteerde de Nederlandse bijdrage.

Ze vertelde over de gesprekken die in Nederland zijn geweest: “Vanwege de aanstaande bisschoppensynode over synodaliteit zijn we samen op weg gegaan in geloof, biddend, luisterend, en onze hoop en onze zorgen met elkaar delend.” Ze karakteriseerde het synodale proces als “learning by doing” en gaf aan: “We moeten ons luisteren en spreken verder oefenen, ten eerste opdat meer mensen betrokken raken en  ten tweede omdat er eensgezindheid was en ook tegenstelde geluiden, of slechts schijnbaar. Daarom is meer luisteren en spreken nodig om elkaar beter te verstaan.”

Op basis van alle presentaties en verslagen van gesprekken werd op donderdag 9 februari een concept versie van het Slotdocument gepresenteerd en kon daarop vanuit de zaal gereageerd worden. Een commissie werkt verder aan de tekst in het licht van de bemerkingen en de input van deze dagen. Op 10 en 11 februari zijn de verzamelde bisschoppen (voorzitters van de Europese bisschoppenconferenties) nog samen in Praag voor verder gesprek.

Vanuit de Nederlandse kerkprovincie bestond de delegatie uit mgr. dr. J.H.J. van den Hende, mw. prof. dr. M.C.H. van Dijk – Groeneboer, mw. drs. L.H.A. van Oordt en pater dr. R.J.A. Steenvoorde OP. Ook waren mensen gevraagd om online mee te doen.

• Download de bijdrage van de Nederlandse delegatie (Engels)
• Bekijk de livestream met de presentatie van de Nederlandse bijdrage
• Lees ook 200 deelnemers bij Europese vergadering voor de bisschoppensynode 

Foto: mw. Van Dijk-Groeneboer tijdens de presentatie namens de Nederlandse Delegatie.

Artikelen die misschien ook interessant voor u zijn.

Europese deelnemers bijeenkomst in Praag bidden voor slachtoffers aardbeving – 8 februari 2023
Werkdocument gepresenteerd voor de Continentale Fase van de synode ‘Voor een synodale Kerk’ – 27 oktober 2022
Bisschoppensynode ‘Voor een synodale Kerk’ wordt gehouden in twee bijeenkomsten – 20 oktober 2022

Nederlandse katholieke gemeenschap steunt slachtoffers aardbevingsramp

Bisschoppen en katholieke parochies steunen slachtoffers van de ramp in Turkije en Syrië. De aardbeving heeft al meer dan 20.000 doden teweeggebracht en meer dan 60.000 gewonden (stand van zaken op 9 februari). De aantallen lopen nog steeds op. De schade aan gebouwen en infrastructuur is onnoemelijk. Hulpbisschop Mgr. Herman Woorts heeft zijn medeleven namens de Nederlandse bisschoppen overgebracht aan de Turkse gemeenschap in Nederland. De Bisschoppelijke Vastenactie heeft een landelijke geldinzamelactie gestart. Donaties worden verzameld via collectes in de kerken, een landelijk gironummer en de website van Vastenactie. Vrijdagmiddag 10 februari a.s., ’s middags om 13.15 uur – de tijd van het islamitisch vrijdaggebed in Nederlandse moskeeën, luiden tientallen parochiekerken in diverse bisdommen uit solidariteit hun kerkklokken als morele steunbetuiging aan de Turkse gemeenschap, nauw verbonden met geloofsverwanten en slachtoffers in hun land van herkomst. Alle katholieke parochies ontvangen voor de komende misvieringen een korte voorbede van Mgr. Gerard de Korte van Den Bosch, referent Kerk en Samenleving namens de nationale bisschoppenconferentie.

Steun via Bisschoppelijke Vastenactie

Komend weekend 11 en 12 februari worden in parochies deurcollectes gehouden voor de aardbevingsslachtoffers. Donaties kunnen ook gestort worden op het landelijke gironummer: NL21 INGB 0000 0058 50 t.n.v. Vastenactie, Den Haag, o.v.v. Noodhulp Aardbeving.  Doneren is ook mogelijk via de website van de Vastenactie. De BVA werkt nauw samen met katholieke zusterorganisaties in Europa en Caritas instellingen van kerken in Turkije en Syrië. Ze bieden ook financiële steun aan kleine lokale partners in de beide getroffen landen, via het netwerk van bevriende christelijke/katholieke organisaties. Partners in het netwerk bieden hulp in lokale noodsituaties in moeilijker bereikbare landen, zoals Syrië, waar grote internationale NGO’s minder toegang hebben. Vooral in het Syrische gebied rond Idlib en Aleppo hebben internationale hulporganisaties niet of nauwelijks toegang (behalve het Rode Kruis). Internationaal sanctiebeleid tegen het huidige Syrische regime maakt het extra lastig om middelen en geld naar het land te brengen. De kerk en haar netwerk van initiatieven via christelijke NGO’s is hier nog wel bereikbaar.   

Voorbede slachtoffers en hulpverleners

Door Mgr. Gerard de Korte, referent voor Kerk en Samenleving is een concept voorbede opgesteld:  ‘’Heer, onze God, wij bidden in deze dagen voor de vele slachtoffers van het natuurgeweld in Turkije en Syrië: Neem de doden op in uw liefde, troost alle nabestaanden, en geef kracht aan allen die hulpverlenen. Laat ons bidden….. ” De voorbede is aangeboden aan alle pastores en voorgangers in vieringen in de landelijke parochies.

Website van de bisschoppelijke Vastenactie is: www.vastenactie.nl

foto: Anas Alkharboutli/dpa