Op zondag 2 oktober jl. trok in Leeuwarden opnieuw een Mariaprocessie door de binnenstad. De laatste processie vond ruim voor het coronatijdperk plaats. De rondtocht door de stad ging langs plaatsen waar tot de Reformatie oude katholieke kerken stonden, en langs hedendaagse katholieke kerken.  De processie werd begeleid door drie muziekkorpsen en startte vanuit de Bonifatiuskerk te Leeuwarden. De route door de binnenstad trok redelijk veel publiek langs de weg. Het hoogtepunt was een bezoek aan de Oldehove met de scheve toren, waar in middeleeuwse tijden de Vituskerk stond en waar het Mariabeeld dat bij de processie werd rondgedragen ooit ‘gewoond’ heeft. Naast het Mariabeeld werd ook een reliek van de Heilige Titus Brandsma, afkomstig uit de Bonifatiuskapel te Dokkum, meegedragen in de processie door de Friese hoofdstad. De Friese pater Karmeliet is op 15 mei jl. door paus Franciscus heilig verklaard.  

Vanaf de Oldehove trok de stoet naar de Dominicuskerk, waar bisschop Ron van den Hout voorging in een stemmige gebedsviering. Zijn actuele boodschap: ‘’Het werken aan wereldvrede en vrede in onze eigen omgeving is evangelisatie. Evangelisatie is niet alleen het verkondigen van de Bijbelse boodschap, van de dood en verrijzenis van Christus. Ook het bewerken van vrede is evangelisatie.’’ De bisschop stond stil bij de situatie van oorlog in Oekraïne sinds de inval van Rusland.  Mgr. Van den Hout: ‘’Maria is koningin van de vrede en koningin van de evangelisatie: deze  titel geeft paus Franciscus aan Maria in zijn exhortatie Evangelii Gaudium.’’ (Evangelii Gaudium = Verheugt u op het Evangelie).

Bisschop Ron van den Hout, en soms een vicaris als zijn vervanger, bezoekt parochies in zijn bisdom voor toediening van het H. Vormsel aan hen die willen toetreden tot de katholieke kerk.  

Op zaterdag 1 oktober jl. zijn zeven mensen tijdens een mooie viering gevormd in de Jozefkerk te Zuidhorn. Mgr. Van den Hout daagde hen in zijn preek uit met een aantal vragen:

-Ben ik gelovig?

-Wil ik als christen leven?

-Kan ik dat volhouden?

De bisschop voegde hier nog aan toe: bij wie kan ik zo nodig om hulp vragen? Dit als oproep aan de kerkgemeenschap om ook na de toediening van het Vormsel aanspreekbaar te blijven voor elkaar.

Ben je in 2023 tussen de 16 en 30 jaar en wil je met katholieken van over de hele wereld je geloof delen? Ga dan mee naar de Wereldjongerendagen in Portugal! Van 26 juli tot 8 augustus ondernemen we de reis vanuit het bisdom Groningen-Leeuwarden.

Heen en terug zijn we veertien dagen onderweg met jongeren uit ons noordelijk bisdom. We gaan ook op pelgrimage met elkaar naar bekende Portugese bedevaartsplaatsen, zoals Santiago en Fatima. Een afwisselende reis vol ontmoeting, gezelligheid, verdieping, vreugde en vriendschap.  De Wereldjongerendagen in Lissabon is een trefpunt van katholieke jongeren uit alle delen van de wereld, waar ook Paus Franciscus te gast is. Een ervaring om nooit te vergeten!

Reisprogramma

26 juli:             Vertrek: Vliegen naar Porto

27-28 juli:       Pelgrimeren: De Camino lopen naar Santiago de Compostella. Doorreis richting Lissabon via Braga
1-6 augustus   Lissabon: Wereldjongerendagen

7 augustus       Bedevaartsoord: Fatima
8 augustus:      Terugreis naar Nederland

NB: Dit programma is onder voorbehoud van wijzigingen.

Meer info

Aanmeldingen bisdom Groningen-Leeuwarden: via  https://forms.gle/G3jtEZrpfffpYinK9

Informatie:  jongerenbisdomgl@gmail.com, of 06 – 26336116 pastor H. Garcia, 06-25248674 Johan Krijnsen

De toekomst van kerk en wereld vraagt een levensstijlverandering, vooral bij het welvarend deel van landen en volken. Bij gelegenheid van drie Werelddagen van de rooms-katholieke kerk in dit najaar, respectievelijk voor Migranten en vluchtelingen (25 september), Wereldmissiedag (22/23 oktober) en Werelddag van de Armen (13 november), presenteert paus Franciscus vergaande boodschappen over economie, samenleving en missionair kerkzijn.  

Migranten

Migranten en vluchtelingen betekenen niet alleen een tijdelijke vraag naar barmhartige hulp, maar kunnen een verrijking zijn voor de sociale en economische groei van landen waar ze ontvangen worden, vanwege  ‘’hun werk, opofferingsgezindheid, jeugd en enthousiasme’’. Doelgerichte programma’s voor opvang en integratie maken die bijdrage groter: ‘’Het gaat om een enorm potentieel dat erop wacht aangewend te worden als daarvoor de gelegenheid wordt geboden. (…..) Gods plan is wezenlijk inclusief en plaatst bewoners van de periferieën in het middelpunt.’’

Armoede

Armoedebestrijding is meer dan een morele plicht tot hulp aan zwakkeren: ‘‘Bevrijd je van de ballast van welvaartseconomie en winstbejag en houdt oog voor het wezenlijke in het leven’’. Dat verrijkt mensen met ‘oprechte aandacht voor de ander als broeder of zuster’, aldus de paus. Steun aan de armen is dan ‘een teken van liefde zoals door Jezus getoond.’ Paus Franciscus: ’’Is de enige wet het berekenen van winst aan het eind van de dag, dan zijn er geen remmingen meer en is uitbuiting van mensen het logische gevolg.’’ Levensstijlverandering in de geest van Franciscus helpt naar waarde te schatten wat ieder mens kan bijdragen aan een betere samenleving, als bouwen aan ‘het Rijk Gods’.

Missie

De paus verbindt zijn oproep tot levensstijlverandering met de opdracht van kerk en gelovigen tot missie in deze wereld. Evangeliseren is niet alleen verkondiging en eredienst, maar vooral door persoonlijke levenswijze getuigen van het leven van Christus. Individuele acties worden gevoerd vanuit een geloofsgemeenschap – hoe klein ook – waar het sacrament wordt gevierd. Paus Franciscus: ‘’De hedendaagse mens luistert liever naar persoonlijke getuigen dan naar leraren en voorgangers. (…) Meer nationaliteiten in de kerkgemeenschap maakt parochies universeler, katholieker. Pastorale zorg voor migranten is een missionaire activiteit die locale gelovigen kan helpen de vreugde van het christelijk geloof dat zij hebben ontvangen, opnieuw te ontdekken.’’  

Nederlandse vertaling van de drie pauselijke boodschappen, zie PDF:

Boodschap van de Heilige Vader Franciscus voor de Werelddag voor Migranten en Vluchtelingen (25 sept. 2022)

Boodschap van de Heilige Vader Franciscus voor Wereldmissiedag 2022 (22/23 okt. 2022)

Boodschap van de Heilige Vader Franciscus voor 6^e Werelddag van de Armen (13 nov. 2022)

Contact: Lammert de Hoop, Pers & Communicatie, Bisdom Groningen-Leeuwarden, tel. 06 – 108 14 645. E-mail: l.dehoop@bisdomgl.nl

Startweekend in Groningse H. Jozefkathedraal, 22-23 oktober

De katholieke kerk wil een biddende Kerk zijn. Dat betreft in het bijzonder de Eucharistische aanbidding.  Zo vroeg Jezus aan de apostelen in de Hof van Olijven om met Hem te bidden: ‘’Kunnen jullie niet een uur bij mij blijven?’’

De Eucharistische aanbidding verlengt en intensiveert wat in de H. Mis wordt gevierd. Het versterkt onze persoonlijke liefde voor Christus.

Mensen zeggen soms dat ze liever thuis bidden, maar daar is ook vaak afleiding. Alleen al door de telefoon. Anderen zeggen: ‘Ik bid wanneer ik er zin in heb, of tijd vind.’  Dan komt Jezus na al het andere. God in ons te ontmoeten – van hart tot hart en van aangezicht tot aangezicht – vraagt om innerlijke zuivering en vorming. Het helpt om daar een uur per week vrij voor te maken.
Dat vraagt discipline en dus regelmaat. Een uur per week aan Jezus geven in de aanbiddingskapel van de pastorie, samen met anderen, helpt om trouw te zijn in het gebed.

Wekelijkse Eucharistische aanbidding
Het doel van dit startweekend is om 1 x per 24 uur op een vaste dag in de week de gelegenheid te bieden tot aanbidding. Dit startweekend in de H. Jozefkathedraal, opgedeeld in een aantal uren, wil daar op 22 en 23 oktober een opstap voor maken.
Het idee komt uit Zuid-Frankrijk waar een vijftal priesters weekendmissies verzorgt in parochies in Frankrijk en in omringende landen. Voor het eerst nu ook in Nederland. Ze noemen zich ‘Missionarissen van de Allerheiligste Eucharistie’.

Diederik Duzijn was eerder priester in de Pax Christi parochie van het bisdom Groningen-Leeuwarden. Hij maakt sinds enige jaren in Zuid-Frankrijk deel uit van dit vijftal. Hij zal het weekend in de H. Jozefkathedraal leiden.
Voor het programma: zie de website van de H. Martinusparochie.
Het startweekend wordt gehouden in de H. Jozefkathedraal en de pastorie ernaast in Groningen.

We hopen dat dit een nieuwe impuls geeft aan ons gebedsleven en dat van de Kerk in het noordelijk bisdom.

Contactpersoon: plebaan/pastoor Rolf Wagenaar van de H. Martinusparochie.

Opgave voor deelname: telefonisch 050 – 3124215; per e-mail: secretariaat@stmartinusparochie.nl

Als je tegenwoordig zegt dat je (in principe) iedere zondag naar de kerk gaat, dan ben je in de ogen van sommigen ‘streng gelovig’. Als je daarbij vertelt dat nog in de jaren vijftig van de 20^ste eeuw katholieke gelovigen twee of soms wel drie keer op een zondag naar de kerk gingen, dan lijk je het te hebben over leven op een andere planeet. In de beleving van het geloof is in een aantal decennia veel veranderd.

Het dagelijks leven van een katholiek 70 jaar geleden was doordrenkt van geloof en kerk: iedere dag het rozenkransgebed, voor en na het eten bidden, bidden bij het opstaan en slapengaan, een kruisteken maken als je het brood aansneed, de dagelijkse eucharistieviering, maandelijks biechten, catechismusles op school enzovoorts. We kunnen het ons nauwelijks nog voorstellen en de generatie die dit bewust heeft meegemaakt, is bijna uit de tijd.

Ik zou deze omslag willen omschrijven als een ontwikkeling van maximalisme naar minimalisme. Tegenwoordig denken we heel gemakkelijk. Zo vertelde een vrouw mij ooit dat ze het katholieke geloof heel mooi vond. Ik was benieuwd en verrast en vroeg waarom. “Nou”, zei ze: “Je hoeft er niks voor te doen en je hoort er altijd bij.” Waarschijnlijk heb ik – het is al lang geleden – wat meesmuilend geglimlacht.

Wat we vroeger misschien wel wat te veel deden, doen we nu te weinig. Gemiddeld genomen dan, want er bestaan en bestonden natuurlijk veel verschillen tussen verschillende mensen. Als vandaag de dag jongeren maandelijks bij elkaar komen om te bidden wordt dat door sommigen die daarvan horen ervaren als ‘heel zwaar’. Als we Bijbelse of kerkelijk teksten onder ogen krijgen, worden die soms ook als ‘zwaar’ ervaren. Is dat terecht?

Een van de dingen die een rol speelt is het gebrek aan kennis en een gebrek aan de wil om ons erin te verdiepen. De geloofspraktijk van vroeger was maximaal – het kon altijd beter en meer – maar tegenwoordig lijken we last te hebben van minimalisme. Ik weet niet wat beter is.

+ Ron van den Hout
bisschop van Groningen – Leeuwarden

Foto: Marlies Bosch