Dit jaar wordt in Nederland voor het eerst de Week van het Gezin gevierd: op 8-15 mei a.s. Dit naar aanleiding van de internationale ‘Dag van het Gezin’ op 15 mei a.s.. Voor mgr. Mutsaerts, bisschopreferent voor Jeugd en Jongeren, is het aanleiding om aandacht te vragen voor de plaats van gezinnen in de RK kerk: de vreugde die het brengt in een levendige geloofsgemeenschap, maar ook het feit dat christelijke geloofsopvoeding in deze tijd niet eenvoudig is.  

Enkele vragen aan mgr. Mutsaerts:

De internationale Dag van het Gezin zet gezinnen in de spotlight. Welke plek heeft het gezin eigenlijk in de Rooms-Katholieke Kerk?

‘Vanouds hebben gezinnen een centrale plaats in de kerk; dat zou ze in elk geval zo moeten zijn. We noemen het ook wel ‘kleine huiskerken’. Jezus zelf heeft zich niet te groot geacht om op te groeien in een gezin met een vader en een moeder. Het is daar waar kinderen – als ze geluk hebben- opgroeien met het geloof en mogen ontdekken dat geloof niet iets bijzonders is, maar juist heel gewoon. Iets wat met het alledaagse leven te maken heeft.  Je opgenomen weten in een groter geheel.’

De drukte van het gezin vraagt best veel van ouders. Vaak werken ze beide met nevenactiviteiten en sociale verplichtingen. Juist dan kan het moeilijk zijn om God een plaats te geven in het gezin. Welke tips hebt u voor ouders die op zoek zijn hoe ze als gezin kunnen groeien in hun geloof?

‘In hectische tijden als de onze is het niet gemakkelijk ruimte te maken voor God in het leven van alledag. Vaste momenten creëren kan helpen. Een eerste basis is om te proberen om dagelijks samen te eten. Voor en na de maaltijd is ook een goed moment om samen te bidden. Je kan kinderen daarbij helpen te oefenen door zelf een kort gebed te bedenken en uit te spreken. Houd het simpel. Een andere vaste gewoonte kan zijn om op een of op twee vaste dagen een Bijbelverhaal uit een kinder- of jongerenbijbel voor te lezen. Die verhalen spreken voor zich. Later gaan kinderen verbanden zien tussen al die verhalen.  Verder zou ik tegen gezinnen willen zeggen: houd in elk geval vast aan de zondagmis en zoek een parochiekerk waar je kinderen en jongeren ook leeftijdgenoten tegenkomen.’

Aan welke initiatieven, voorbeelden of getuigenissen in de Kerk kunnen gezinnen in deze tijd zich aan elkaar optrekken en hun geloofsvragen delen?

‘Voor zowel ouders als kinderen geldt dat het altijd heel belangrijk is om andere geloofs- en leeftijdgenoten op te zoeken. Je hebt elkaar nodig, het geeft herkenning en bemoediging. Ik zie steeds vaker initiatieven waar jonge mensen en hun ouders samenkomen. Zelf kom ik vaak en graag bij kinder- en jongerenkampen. Dat zijn kampen waar de leiding ervoor zorgt dat twee dingen nadrukkelijk aanwezig zijn: een heldere inhoud en – zeker zo belangrijk – een goede sfeer, zodat de jeugd graag terugkomt. 

Voor zowel ouders als hun kinderen geldt dat vriendschap een erg belangrijke factor is. Tijdens de kampen worden ook vriendschappen gesloten die lang beklijven. Dat houdt ook aantrekkingskracht voor nieuwe ‘klanten’. Ik hoop dat parochies meer werk maken van de jongerengroepen in hun eigen parochie. Het kost energie, dat zeker, maar geeft nog meer voldoening.’

Lees ook: Amoris laetitia, de exhortatie over huwelijk en gezin van paus Franciscus.