Wanneer onze God zich openbaart, begint de vrijheid.’ Met deze woorden opent paus Franciscus zijn boodschap voor de Veertigdagentijd, die op Aswoensdag, 14 februari begint. De paus maakt een vergelijking met het volk Israël, dat in het Bijbelboek Exodus door God als volgt wordt toegesproken: “Ik ben de HEER uw God, die u heb weggeleid uit Egypte, het slavenhuis” (Ex. 20, 2).

Het volk ontvangt vervolgens op hun tocht door de woestijn tien woorden als een weg naar vrijheid. ‘Wij noemen ze “geboden” en benadrukken daarmee de kracht van de liefde waarmee God zijn volk opvoedt. Het is immers een krachtige oproep, die tot de vrijheid. Deze blijft niet beperkt tot een enkele gebeurtenis, omdat zij rijpt onderweg’, schrijft paus Franciscus.

Zien en luisteren

Voor de paus is het wegtrekken uit de slavernij naar de vrijheid niet abstract maar concreet en hij noemt een eerste stap die gelovigen moeten zetten om ook hun weg door de Veertigdagentijd concreet te laten zijn. Die stap is de werkelijkheid willen zien, zoals ook God zich openbaart als een God die ziet en vooral luistert.

Paus Franciscus citeert de woorden van God: ‘“Ik heb de ellende van mijn volk in Egypte gezien, de jammerklachten om zijn onderdrukkers gehoord; ja, Ik ken zijn lijden. Ik daal af om mijn volk te bevrijden uit de macht van Egypte, om het weg te leiden uit dit land naar een land dat goed en ruim is, een land van melk en honing” (Ex. 3, 7-8). Ook vandaag de dag bereikt de kreet van zoveel onderdrukte broeders en zusters de hemel. Laten wij ons afvragen: bereikt die kreet ook ons? Schokt die ons? Ontroert die ons?’ zegt de paus.

Handelen is ook stilstaan

De paus noemt de Veertigdagentijd een tijd om te handelen, en in de Veertigdagentijd is handelen ook stilstaan. ‘Stilstaan in gebed om het Woord van God te ontvangen en stilstaan zoals de Samaritaan, in tegenwoordigheid van de gewonde broeder. De liefde voor God en de naaste is één enkele liefde. Geen andere goden hebben is stilstaan bij de tegenwoordigheid van God, bij de naaste. Daarom zijn gebed, aalmoes en vasten geen drie onafhankelijke oefeningen, maar één beweging van zich openstellen, van zelfontlediging: weg met de afgoden die ons bezwaren, weg met de gehechtheden die ons gevangen houden.’

Door te vertragen en halt te houden, de contemplatieve dimensie van het leven, in de Veertigdagentijd te herontdekken, wordt nieuwe energie gemobiliseerd. ‘In tegenwoordigheid van God worden wij zusters en broeders, ervaren wij de ander met een nieuwe intensiteit: in plaats van bedreigingen en vijanden vinden wij reisgenoten. Dit is de droom van God, het beloofde land waarnaar wij op weg zijn, wanneer wij uit de slavernij wegtrekken, aldus paus Franciscus.

Lees hier de boodschap van paus Franciscus voor de Veertigdagentijd 2024.

Kijk op vier.nu/feestdagen/Pasen voor meer inspiratie in voorbereiding op Pasen.

Foto boven bloem in de woestijn: Pixabay

Op Youtube en op de website www.katholiekleven.nl is een videofilm te zien over de roepingengroep van jongvolwassenen in het noordelijke bisdom. Maandelijks op vrijdagavond inspireren jongeren van 20 tot 35 jaar elkaar onder begeleiding van pastoor Tjitze Tjepkema in Heerenveen. Er is een vast programma met eucharistieviering om 18.00 uur, een gezamenlijke maaltijd en aansluitend interactieve catechese onder leiding van pastoor Tjepkema.

Elke keer nemen zo’n 25 jongeren deel. ‘Roeping’ betreft niet alleen priesterschap, ook het huwelijk of andere levensbestemmingen. Via de groepsapp is een veel bredere groep betrokken,  waardoor de groepssamenstelling maandelijks varieert. Tjepkema: ‘Bij veel jongeren, vooral als ze niet met geloof zijn opgegroeid, merk ik honger naar diepgang’.     

De videofilm van Katholiek Leven is te bezien op:  https://www.katholiekleven.nl/videos/actuele-videos/roepingenavond-geeft-verdieping-gezelligheid-heilige-mis-catechese

En op YouTube: https://youtu.be/eGx873kRJO8

Meer video’s en podcasts zijn te vinden op de site van www.katholiekleven.nl. De roepingengroep van het noordelijk bisdom verwelkomt elke nieuwe belangstellende.

Contact: Tjitze.Tjepkema@planet.nl 

In zijn boodschap voor de Wereldziekendag, zondag 11 februari, neemt paus Franciscus een tekst uit het Bijbelboek Genesis als uitgangspunt: “Het is niet goed dat de mens alleen blijft” (Gen 2,18). Mensen zijn geschapen voor relaties, vriendschap en wederzijdse liefde. ‘We zijn geschapen om samen te zijn, niet alleen’ aldus de paus.  Verlatenheid en eenzaamheid is beangstigend, vooral in tijden van kwetsbaarheid door ziekte.

Paus Franciscus noemt als voorbeeld degenen ‘die vreselijk eenzaam waren tijdens de Covid-19 pandemie: patiënten die geen bezoek konden ontvangen, maar ook verpleegkundigen, artsen en ondersteunend personeel, allemaal overwerkt en opgesloten in isolatieafdelingen. En laten we natuurlijk niet degenen vergeten die het uur van de dood alleen moesten trotseren, verzorgd door gezondheidspersoneel maar ver van hun familie.’

De paus noemt verder de benarde toestand en eenzaamheid van zij die door oorlog en de tragische gevolgen daarvan zonder steun en hulp zitten. Oorlog noemt hij ‘de meest verschrikkelijke sociale ziekte’ waar de meest kwetsbare mensen de hoogste prijs betalen. Tegelijkertijd benadrukt de paus dat, ‘zelfs in landen die vrede kennen en over meer middelen beschikken, de tijd van ouderdom en ziekte vaak in eenzaamheid wordt doorgebracht en soms zelfs in verlatenheid.’

Cultuur van individualisme

Een oorzaak daarvan is volgens paus Franciscus de cultuur van het individualisme, die prestaties ten koste van alles ophemelt en de mythe van efficiëntie cultiveert, en onverschillig en zelfs meedogenloos wordt wanneer mensen niet langer de kracht hebben om bij te blijven. Het leidt volgens de paus tot ‘een cultuur van weggooien’ waarin “mensen niet langer worden gezien als een primaire waarde die moet worden gerespecteerd en beschermd. Vooral als ze arm of gehandicapt zijn, als ze ‘nog niet nodig’ zijn – zoals ongeborenen – of ‘niet langer nodig’ – zoals ouderen” (Fratelli tutti, 18).’

Christenen zijn in het bijzonder geroepen om de barmhartige blik van Jezus aan te nemen, zegt de paus. ‘Laten we zorgen voor hen die lijden en alleen zijn, misschien gemarginaliseerd en afgedankt. Met wederzijdse liefde, die Christus de Heer ons geeft in gebed, en vooral in de Eucharistie, helen we de wonden van eenzaamheid en isolement.  Zo werken we samen om de cultuur van individualisme, onverschilligheid en afwijzing tegen te gaan en de cultuur van tederheid en mededogen te laten groeien’, aldus paus Franciscus.

Lees de complete boodschap van Paus Franciscus voor Wereldziekendag.

Foto boven: Pixabay

Best vaak komen bij mij verzoeken binnen om opname in onze katholieke kerk. Het kan dan gaan om (1) iemand die niet gedoopt is, (2) iemand die gedoopt is in een protestantse kerk, of (3) iemand die gedoopt is in een orthodoxe of oriëntaalse kerk. Dit zijn zo de meest gangbare situaties. De priester (meestal) doet een gemotiveerd verzoek aan de bisschop, omschrijft hoe hij de voorbereiding vorm heeft gegeven, wat de motieven zijn en geeft een gemotiveerd advies dat normaliter positief is, anders zou hij het verzoek niet doen. Vaak schrijft ook de kandidaat zelf een motivatiebrief. De bisschop geeft in principe toestemming, eventueel nadat hij nog vragen heeft gesteld of heeft overlegd.

Iemand die niet gedoopt is, ontvangt het doopsel, het vormsel en de communie in één plechtigheid. Hij of zij wordt meteen helemaal geïnitieerd (‘ingewijd’). De kandidaten met een protestantse achtergrond worden opgenomen door het afleggen van de geloofsbelijdenis en het ontvangen van het vormsel (omdat dit sacrament ontbreekt in hun traditie) en de eerste H. Communie (dat niet hetzelfde is als deelname aan het avondmaal).  De kandidaten van orthodoxe of oriëntaalse herkomst worden opgenomen in de eenheid van de katholieke kerk door het afleggen van de geloofsbelijdenis – omdat zij in hun traditie bij het doopsel het vormsel al hebben ontvangen krijgen ze het niet opnieuw – en het ontvangen van de H. Communie. De opname in de Kerk gebeurt in een publieke eredienst te midden van de gemeenschap, tenzij er bezwaren tegen zijn en iemand het privé wil houden.

De opname van iemand die in een andere traditie al gedoopt is noemen we ‘opname in de volledige gemeenschap van de katholieke kerk’, omdat hij of zij al deels behoort bij de katholieke kerk, deels maar niet helemaal. We zeggen in de geloofsbelijdenis immers dat we geloven in één heilige, katholieke en apostolische kerk. Je wordt geen lid van de katholieke kerk door er vaak te komen, of door inschrijving in de ledenadministratie van de parochie, maar het gebeurt in de liturgie, biddend en vierend.

+ Ron van den Hout
bisschop van Groningen – Leeuwarden

Foto: Marlies Bosch

Begin december kwam in het nieuws dat er in Nederland mensen zijn die zichzelf beschouwen als soevereine burgers en zich willen losmaken van de overheid. Zij schrijven een brief aan bijvoorbeeld de belastingdienst of aan het justitieel incassobureau dat zij niets met deze instanties te maken hebben en geen belasting of boete hoeven betalen. Ze schrijven ook brieven naar de Hoge Raad in Den Haag. De president daarvan bracht deze problemen in het nieuws en sprak erover op televisie.

Een merkwaardig verschijnsel! Een burger die geen deel wil uitmaken van onze maatschappij. Het gaat waarschijnlijk om mensen die niet goed in onze ingewikkelde samenleving mee kunnen komen vanwege (sociale) armoede en misinformatie. Maar het is ook een teken van het wantrouwen dat er bij burgers is, een wantrouwen in de overheid en in overheidsinstanties. Dit heeft zeker een rol gespeeld bij de verkiezingen voor de 2^e Kamer op 22 november. Men is wars geworden van instituties.

Toch zijn instituties in de samenleving nodig. Zonder autoriteit, wetten, regels, normen, controle en betrouwbare rechtspraak is samenleven onmogelijk. Dit alles is juist een voorwaarde voor een geordende samenleving waarin iedereen zijn rechten en plichten kent. En het geldt voor álle burgers. Het is een vreemd verschijnsel als men dat niet inziet.

Ook de Kerk kan niet zonder haar institutionele gestalte. We hoorden in het verleden nog wel eens uit de mond van sommige gelovigen – het is de laatste tijd veel minder geworden – dat men het geloof wel waardeerde maar niet het instituut ‘Kerk’. Maar geloof en Kerk zijn niet los van elkaar verkrijgbaar, zeker niet als we samen Kerk willen zijn en samen ons geloof willen beleven. Je bent niet op je eentje Kerk. En dus is er autoriteit en zijn er regels en wetten, waarvan sommige door God gegeven. Overal waar mensen met elkaar leven, werken en recreëren zijn er regels. De praktijk van het leven vraagt er ook om.

+ Ron van den Hout
bisschop van Groningen – Leeuwarden

Foto: Marlies Bosch

Pastoor Paul Verheijen is op 27 januari 2024 zeer onverwachts overleden.

Paul (Paulus Hendricus Wilhelmus) Verheijen werd geboren op 13 mei 1951 in Zwolle. Na zijn opleiding aan de Sociale Academie in Groningen ging hij als maatschappelijk werker aan de slag bij de Stichting voor Jeugd en Gezin in Friesland. Daarna volgde zijn studie theologie in Utrecht waar het verlangen groeide om priester te worden. Na deze studie volgde nog een studiejaar in Rome aan de Universiteit van de H. Thomas van Aquino, in de volksmond het Angelicum. In augustus 1983 kreeg hij de benoeming als pastoraal werker in de parochies van Beilen, Hoogeveen en Meppel, met als standplaats Beilen. Op 1 juni 1984 werd hij in de Onze Lieve Vrouw Visitatiekerk te Hoogeveen tot diaken gewijd. Zijn priesterwijding volgde op  december 1984 te Meppel. Op 1 juni 1986 werd hij tot pastoor benoemd in Mussel Kopstukken, Musselkanaal en Stadskanaal.

Per 15 oktober 1996 werd hij pastoor van de parochie van de H. Martinus en H.H. Bonifatius en Gezellen te Dokkum en de H. Martinus te Burgum. Een bijzondere activiteit in deze periode vond hij de organisatie van het Bonifatiusjaar in 2004. In de periode van 1 februari 2002 tot 1 mei 2003 had hij een benoeming als deken ad interim in het dekenaat Heerenveen. Per 1 februari 2013 werd hij tevens pastoor van Ameland. Inmiddels waren Dokkum, Burgum en Schiermonnikoog gefuseerd tot de Pax Christi parochie.

Als pastoor van Dokkum onderhield pastoor Verheijen vanuit ons bisdom nauwe contacten met het bisdom Fulda vanwege de bijzondere band met de H. Bonifatius. Tevens was hij lid van het Bonifatius Comité van ons bisdom.

Hij was meerdere periodes lid van de Priesterraad. Van 2012 tot 2023 was hij lid van het Kathedraal Kapittel. Op 3 maart 2023 werd hij tot ere-kanunnik van dit Kapittel benoemd.

Pastoor Verheijen was een betrokken priester voor ieder die hem nodig had. Met zijn humor wist hij veel mensen voor zich te winnen. Pastoor Verheijen is op zaterdag overleden. Dit werd pas duidelijk op de zondag erna omdat hij niet verscheen voor het vieren van de H. Mis in Dokkum.

Donderdagavond 1 februari om 19.00 uur is er een gedachtenisviering in de Bonifatiuskerk. Aansluitend zal er tot zaterdag een doorlopende wake zijn bij pastoor Verheijen. De kerk is dag en nacht open waarbij er gelegenheid is tot schriftelijk condoleren.

               
Op zaterdag 3 februari zal de plechtige uitvaartmis gehouden worden om 11.00 uur in de Bonifatiuskerk, ingang Koningstraat 26, 9101 LR Dokkum. Aansluitend volgt de begrafenis op de RK begraafplaats, Damwâldsterreedsje 3 te Dokkum.

De uitvaartmis is ook te volgen via livestream op www.kijklive.frl

We zijn pastoor Verheijen dankbaar voor alles wat hij voor velen en voor het bisdom Groningen-Leeuwarden heeft mogen betekenen.

Wij wensen zijn familie en het bestuur en de parochianen van de Pax Christi Parochie veel kracht en sterkte. Dat hij mag rusten in Gods barmhartige vrede.

Correspondentieadres:

RK Pax Christi Parochie
t.a.v. secretariaat
Hoogstraat 25
9101 LH  DOKKUM 

Van vrijdag 26 tot en met zondag 28 januari 2024 vindt op Ameland de WJD@Home plaats. Ongeveer 60 katholieke jongeren uit heel Nederland verzamelen zich hier met vier bisschoppen. Diverse momenten van het programma worden live gestreamd via de website van katholiekleven.nl. Belangstellen thuis kunnen dit jongeren evenement mee beleven.

De volgende momenten tijdens WJD@Home 2024 worden live gestreamd, op de hieronder aangegeven tijden:

Twee eucharistievieringen:

• Op zaterdag 27 januari om 14:00 is in de St. Clemenskerk in Nes (Ameland) een Eucharistieviering, met mgr. Van den Hout (bisschop van Groningen-Leeuwarden) als hoofdcelebrant.
• Op zondag 28 januari om 10:00 is in de St. Clemenskerk in Nes een Eucharistieviering, met mgr. Van den Hende (bisschop van Rotterdam) als hoofdcelebrant.

Avond van Barmhartigheid:

Op zaterdag 27 januari is om 19:00 in de St. Clemenskerk in Nes de Avond van Barmhartigheid plaats, met mgr. Van den Hout (bisschop van Groningen-Leeuwarden) als hoofdcelebrant.

Catechese:

Op zaterdag 27 januari om 09:00 wordt op de locatie Het Zwanewater (Nes, Ameland) catechese gegeven door mgr. Hendriks (bisschop van Haarlem-Amsterdam), over het thema ‘Pelgrims van Hoop’.

College tour:

Op zondag 28 januari om 13:15 is er bij de St. Clemenskerk in Nes een ‘College-tour’ met mgr. Mutsaerts (hulpbisschop van ‘s-Hertogenbosch).

Ga naar de website van katholiekleven.nl om de livestreams te volgen.

Zie bijgaande link voor het andere bericht dat op de website staat over WJD@home.
WJD@home 2024:  Katholieke Jongeren Verzamelen Zich Op Ameland – Bisdom Groningen-Leeuwarden (bisdomgl.nl)

Geïnspireerd door de pauselijke traditie van de Wereld Jongeren Dagen (WJD)  – vorig jaar met meer dan een miljoen deelnemers in Lissabon! – ontmoeten Nederlandse katholieke jongeren elkaar jaarlijks op Ameland. Dit weekend van ‘WJD@Home’ op 26 -28 januari a.s. is een ideale setting om elkaar te ontmoeten en samen het katholieke geloof te vieren. Zie bijgaande link WJD@home 2024

Je maakt nieuwe vrienden en ziet bekenden terug, ontmoet tijdens de Wereldjongerendagen in Lissabon. Er is catechese door Nederlandse bisschoppen, waaronder mgr. Ron van den Hout van het bisdom Groningen-Leeuwarden. Er zijn eucharistievieringen, een avond van barmhartigheid en allerlei inhoudelijke en creatieve workshops. 

Mgr. Van den Hout geeft een workshop over ‘Pelgrims van Hoop’. Hij is ook ‘side kick’ aan tafel bij een Q&A tussen de jongeren en mgr. Mutsearts de hulpbisschop van Den Bosch.

De eucharistievieringen worden gehouden in de kleurrijke RK Clemenskerk van Ameland.  

Voor het hele programma, kijk op https://www.wjd.nl/wjdhome/programma/

WJD@Home op Ameland wordt dit jaar bezocht door 57 katholieke jongeren elders uit Nederland, waarvan 15 jongeren uit het noordelijk bisdom.  

Contact voor informatie: Lammert de Hoop, bisdom Groningen-Leeuwarden,
M 06 – 109 14 645. M l.dehoop@bisdomgl.nl

Werk maken van je geloof

Zondag 2 juni a.s. staat de jaarlijkse ontmoetingsdag van het noordelijk bisdom in de Bonifatiuskapel te Dokkum in het teken van twee heiligen. De vroeg-middeleeuwse bisschop en missionaris Bonifatius en de 20^e eeuwse H. Titus Brandsma: de Friese pater-Karmeliet uit Bolsward die omkwam in het Duitse concentratiekamp Dachau tijdens de Tweede Wereldoorlog. Titus is op 15 mei 2022 door paus Franciscus heilig verklaard. Hij was in 1926 ook de geestelijk vader van het Dokkumer bedevaartsoord in het noorden.

Eucharistieviering

Twee bisschoppen gaan voor bij de eucharistieviering in de Bonifatiuskapel: hoofdcelebrant mgr. Ron van den Hout, bisschop van Groningen-Leeuwarden, en als concelebrant zijn voorganger mgr. Gerard de Korte, de huidige bisschop van Den Bosch. TV-presentator Leo Fijen houdt ’s morgens een gastpresentatie over ‘Werk maken van je geloof en de inspiratie van H. Titus Brandsma’.  Veel katholieke jongeren van het noordelijk jongerenplatform van de RK kerk bezoeken de Bonifatiusdag. Evenals een groep Duitse jonge misdienaars uit Fulda, de Duitse zusterstad van Dokkum, waar de H. Bonifatius zijn sporen naliet in de vroege middeleeuwen.

Pelgrimswandeling

De dag biedt een afwisselend programma. ’s Ochtends vroeg vanaf 8.30 uur een pelgrimswandeling door een fraai natuurgebied vanuit het Friese Feanwâlden naar de kapel in Dokkum. De gastpresentatie van Leo Fijen over Titus Brandsma is om 11.00 uur in de Bonifatiuskapel. Een Processietocht door de binnenstad brengt relieken van de H. Bonifatius en H. Titus naar de kapel. Vanaf 14.00 begint de eucharistieviering met de beide bisschoppen. De viering wordt muzikaal ondersteund door christelijk mannenkoor Pro Rege, dat ondermeer een nationale Titus hymne ten gehore brengt, in 2022 gecomponeerd door musicus Chris Fictoor ter gelegenheid van Titus’ heiligverklaring.  

De Bonifatiusdag is vrij toegankelijk voor alle belangstellenden. Opgave vooraf is gewenst voor deelname aan de pelgrimswandeling in de ochtend en de gezamenlijke lunch in de kapel. Voor het programma zie bijgaande link:folder Bonifatiusdag en website https://www.bonifatiusdagdokkum.nl/

Vrijwilligers zijn de olie van kerkelijk Nederland. De tijd die vrijwilligers in ons land aan de kerk besteden, staat gelijk aan zo’n 28.000 FTE”, aldus professor Lucas Meijs. Actie Kerkbalans, de jaarlijkse fondsenwervende actie waarmee plaatselijke kerken hun leden om een financiële bijdrage vragen, draait bijna volledig op vrijwilligers. Al vijftig jaar. Die vrijwillige inzet heeft grote waarde, voor kerkgemeenschappen én voor de samenleving.

Nederland telt gemiddeld zes katholieke parochies en protestantse gemeenten per (woon)gemeente”, aldus hoogleraar J. Meijs (Strategic Philanthropy and Volunteering, Erasmus Universiteit) in zijn toespraak tijdens de landelijke persconferentie van Actie Kerkbalans op woensdag 10 januari. Al die kerken samen tellen ruim 280.000 vrijwilligers, die elk gemiddeld 4 uur per week besteden aan hun lokale kerk. “Kortom: in de kerk wordt ongelofelijk veel vrijwillige energie gestoken. Het staat gelijk aan zo’n 28.000 FTE als je kijkt naar de tijd die erin wordt gestopt.”

Meijs schat in dat alleen al in de Kerkbalans-context zo’n 350.000 uren vrijwilligerswerk wordt gestoken. “Lastig in geld uit te drukken, want het is vrijwilligerswerk. Maar stel dat we het voor het gemak vermenigvuldigen met wat iemand verdient met oppassen, zo’n 4 tot 5 euro per uur, dan kom je al op 1,5 miljoen euro voor Actie Kerkbalans.” Uitgaande van de wettelijke maximale vrijwilligersvergoeding per jaar – kom je zelfs op een waarde van 58,8 miljoen euro. Of, uitgaande van een gemiddeld werkloon, op bijna 1,5 miljard euro per jaar. Maar daar gaat het niet eens om, benadrukt Meijs. “Veel interessanter is de vraag: waar maken deze vrijwilligers waarde?”

Waarde op drie niveaus
De inzet van al die kerkelijke vrijwilligers heeft volgens Meijs waarde op drie niveaus. “Allereerst doet het iets met de vrijwilliger zelf. Die heeft plezier, leert wat bij, ontmoet anderen. Als tweede is er de waarde voor de plaatselijke kerk; dankzij de vrijwillige energiebron kan de kerk functioneren, een gemeenschap bouwen en uitreiken naar anderen.” Als derde noemt Meijs de waarde voor de samenleving, op algemeen niveau. “Kerken en kerkgebouwen vertegenwoordigen vaak eeuwen van maatschappelijke betrokkenheid. Binnen wijken, dorpen en steden is de kerk een bekende plek, een zichtbaar ijkpunt. Het is een gemeenplaats die niet speciaal van iemand is maar van iedereen, zonder overheidsbemoeienis. Het is een plaats waar mensen bij elkaar komen, waar spullen worden ingezameld bij bijvoorbeeld noodacties. Daarnaast heeft de kerk een emotionele presentie. Het zorgt voor een ‘altijd welkom gevoel’ en is voor velen een plek van herinneringen.” De opbrengst van Actie Kerkbalans wordt onder andere gebruikt om die belangrijke gebouwen te onderhouden. Meijs: “De waarde daarvan wordt niet altijd gezien in de huidige samenleving, maar is er zeker nog.”

Vrijwilligerswerk in deze tijd
De opvatting leeft dat vrijwilligerswerk in z’n traditionele, collectieve vorm zijn beste tijd heeft gehad. Een misvatting, aldus Meijs. In 2003 gaven onderzoekers aan dat het vrijwilligerswerk verschoof van collectieve structuren naar individuele structuren. Mensen zouden alleen nog vrijwilligerswerk doen als onderdeel van hun eigen biografie, incidenteel in plaats van structureel en zonder intermediairs. Meijs: “Maar wat blijkt? Deze individuele vorm komt niet in plaats van de collectieve vormen van vrijwilligerswerk, maar erbovenop. Uit onderzoek dat ik heb gedaan en dat van andere wetenschappers blijkt dat nieuwe vormen van vrijwillige inzet de klassieke structuren niet doen verdwijnen. Vrijwilligers zijn als ‘burgeromnivoren’: ze doen alles!” Ter illustratie noemt Meijs de nationale vrijwilligersdag NL Doet, dat het Oranje Fonds jaarlijks organiseert. “75 tot 80 procent van de mensen die meedoet aan NL Doet, blijkt al een klassieke vrijwilliger te zijn ergens anders. Kortom: collectief vrijwilligerswerk voor kerken, verenigingen en clubs is nog net zo levendig als altijd. Actie Kerkbalans is daar een mooi en groot voorbeeld van.”

Bericht via Kerkbalans.nl, foto boven: Professor J.L.W.M. (Lucas) Meijs sprak tijdens de landelijke persconferentie van Actie Kerkbalans op woensdag 10 januari over de waarde van vrijwilligers voor de kerk.

Deze bijzondere kerkelijke vrijwilligers ontvingen een erepenning omdat zij zich al jarenlang onvermoeibaar sterk maken voor de kerk door zich landelijk en regionaal in te zetten voor Actie Kerkbalans. V.l.n.r.: de heer Ad Sosef (RKK), de heer Rook Belder (PKN) en mevrouw Ineke Schenk (OKK).